De allerlaatste van 2025, met Geer en Goor

Lastminute stond zaterdag 4 oktober een koppelwedstrijd op de agenda. Vanwege andere verplichtingen waren helaas veel vissers verhinderd. Zo zat bijvoorbeeld (tijdelijke) koning Cees in zijn kasteel in België. En de weersvoorspellingen waren ook niet om over naar huis te schrijven om te denken: ‘lekker vissen!’ Onze weerman Hans Pelleboer voorspelde in de appgroep regen en windkracht 8. Hij zou niet meedoen, maar omdat de wind toch wel iets minder was, stond hij vroeg in de ochtend met enige spijt toch paraat.

Op het Koomansplein werden we doormiddel van loting gekoppeld. Daar kwamen vier visparen uit voort. Willem met Mario, Hans met Kees, Wiggert met Bas en Gerard en ik. Kees besloot gelijk naar huis terug te rijden, waarschijnlijk denkend ‘bekijk het maar met dit weer.’ Gelukkig sloot hij later weer aan in onze optocht nadat hij leef- en schepnet thuis had opgehaald. Ruim voor Haarlem voegde een Pool zich bij ons. Ik dacht: ‘zou dat Leo Achterberg zijn?’ Maar kurwa, hij sloeg na enkele kilometers eerder af dan wij. Bas reed in Haarlem nog pal achter mij. Maar mogelijk vanwege een stoplicht raakte hij de aansluiting kwijt. Helaas heeft hij ons niet meer kunnen vinden, maar zijn dochter appte later dat hij gelukkig wel veilig is thuisgekomen. Wiggert viste dan ook eenzaam voor twee in zijn eentje.

Als dieven in de nacht kwamen wij, de bikkels van HSV Rijnsburg (de harde kern), aan bij het Noorder Buiten Spaarne in het pikdonker en in de regen. En dan die wind, schuin vanachteren, nogal met harde vlagen. Direct na het opzetten van mijn paraplu knikte die om en brak de aluminium poot af. Met hulp van Geer en een wat houtje-touwtje oplossing, kon ik toch redelijk beschut en droog zitten. Ik was deze dag Goor, omdat ik met Geer viste. Niet goor zoals vorige week die Zwanen, maar het andere duo. Het was om te gieren met Geer en Goor. Er ging van alles mis bij ons allebei, teveel om op te noemen, maar we hebben het overleefd. Ik viste met 6 delen van de vaste hengel, op zo’n 7 meter uit te kant. Meer was niet te doen vanwege de windvlagen. Geer kon verder vissen met de feeder, gejaagd door de wind. Ik ving gelijk vis en ben steeds vis blijven vangen. Eerst grondels van ongeveer 3 cm. Bijzonder die mormels, meer grote bek dan lichaam. Ik zal maar niet de vergelijking trekken met een persoon, al kan ik dat wel. Toen Geer een vis ving, haalde hij het gewicht van Goor zijn eerste 10 vissen in 1 keer in. We hebben ons allebei niet verveeld en het was gezellig. Behalve de hele tijd dat ergerlijke pling, pling, pling van Geer zijn telefoon. Ik werd er gek van, maar Geer negeerde het, zo zei hij.

Tijdens de pauze verklapte Mario dat Geer op deze dag precies 53 jaar geleden is geboren. Dat verklaarde het gepling. Maar eerst de wedstrijd vissen en dan verjaardag vieren, hè. Business goes before pleasure. Geer en ik Goor blijken allebei het sterrenbeeld Weegschaal te zijn. Als visduo waren wij dan ook goed in balans. Geer trakteerde mij na de pauze op een lekkere Moorkop. Dus niet! En Kees heeft na vorige week mijn huis ook al niet kunnen vinden. Ik vind dat het reglement moet aangevuld met: Hij of zij die jarig is tijdens de dag van een wedstrijd MOET op gebak trakteren. Ik ben dit jaar op een woensdag jarig, dus voorlopig niet aan de beurt. En rond mijn verjaardag is er sowieso geen viswedstrijd meer. Een wintercompetitie vissen wij (nog) niet.

Na de pauze zag Geer ze vliegen. Was het een Russische drone voor zijn gezicht, of was het een UFO? Nee, het was een krab die ik had gevangen en trots voor zijn gezicht hield. De krab wilde mij pakken. Geer redde mij door de krab af te schudden, de superheld. Willem bleek ook een krab te hebben gevangen. En, zo vertelde Mario, ook nog een emmer water. Die is overigens niet meegewogen. Niet de emmer en niet het water.

Ik had de hele tijd een liedje in mijn hoofd. Eigenlijk had dat moeten zijn ‘ ’t is weer voorbij die mooie zomer’ van de ons onlangs ontvallen Gerard Cox. Maar vreemd genoeg was het een liedje van Olav en Nella (wie kent ze niet?) en dat gaat zo: ‘wat een vuil, vuil, vuil, vuil pleurisweer, wat een teringweer vandaag.’ (voor wie het wil luisteren en zien, de link op You Tube: https://youtu.be/We8sbK5PxUU?si=P7MmtgM6ETueCTrN )

Kort voor het einde van de wedstrijd leek de zon nog even door te komen, maar tijdens het opruimen kregen we nog een flinke hagelbui over ons heen.

De weging en uitslag:

Per duo werden de vangsten opgeteld. Wiggert kreeg als eenzame visser 50% bij zijn vangst opgeteld.

4: Wiggert 5400 gram

3: Hans en Kees 5525 gram

2: Willem en Mario 6725 gram

1: Geer en Goor 7855 gram

Nou, dat was het dan. De laatste viswedstrijd van het seizoen 2025 van de HSV Rijnsburg. De laatste was pleurisweer, maar terugkijkend op 2025 is het de meeste wedstrijden goed weer geweest.  Voor 2026 hoop ik daar ook op en op goede vangsten. Op 8 november dit jaar hebben we nog een feestavond met prijsuitreiking in het verschiet. Dan pas ergens in maart de voorjaarsvergadering en in april weer van start met de wedstrijden vol nieuwe avonturen. Iedereen fijne Kerstdagen en een  goede jaarwisseling.