Sweet Lake City met Nick

Vissen met Nick in de Noord Aa, de Zoetermeerse Plas. Volgens  Rob moesten we hier gaan vissen en Nick kreeg instructie om met de feeder  35 tot 40 meter gooien. Aardige gozer, die Nick. Maar hij moet wel erg vaak van anderen iets lenen. Van mij iets te roken en een aansteker en van de buurman een haakje. Hij was opnieuw Nick de Bietser.

Om te zitten was de locatie aan de plas prima. Om te vissen ( lees: vangen) mwah. Dat mwah lag aan onze onwetendheid over dit voor ons onbekende grote water. Het was volgens Rob, alweer die Rob, 1,7 meter diep voor mij met de vaste hengel. Nou dat was flink minder, ongeveer een meter diepte op 11 meter afstand. Dat wordt niks, dacht ik. En dat was ook zo. Ik ving wat fraaie voorns, maar vooral heel erg veel grondels. Ook Nick ving een paar voorns, maar brasem ho maar. Die werden wel door onze buren aan beide kanten gevangen. Wat deden wij dan fout?

Het ging even hard regenen, maar met de visparaplu en zonder wind zat je nog prima. Nick had geen zin om een visparaplu op te zetten en zat eventjes met een gewone paraplu. Waarschijnlijk was hij het toen al zat, want om 10:15 uur met 5 gevangen vissen ging hij al opruimen. Ik, de bikkel 😉, viste dapper verder. De zon ging ook nog schijnen.

Wat niet verbeterde waren de vangsten. Ik bleef wel regelmatig vangen, maar voor 90% grondeltjes. Om gek van te worden. Na de zoveelste grondel nam ik het mij voor om te stoppen als ik weer een grondel vang. Het werd helaas een bliek(je). Tja, toen moest ik van mezelf nog blijven doorvissen. Toen ook mijn rechter buurman vertrok besloot ik ook maar in te pakken.

Eenmaal ingepakt ging ik een praatje maken bij de laatst overgebleven buurman, een lokale pensionado. De man had wel honderden keren in deze plas gevist, zo vertelde hij. Hij vroeg mij of Nick mijn zoon is. Een wel heel erg groot compliment, voor Nick dan. Maar nee.

De man vertelde dat Nick 10 meter dichterbij had moeten vissen. Dan had hij brasem gevangen op een vrij dieper stuk. De plas kent nogal wat diepteverschillen, mosselbanken en plekken met waterplanten. Hij wist precies aan te wijzen waar je wel en niet moet gooien en waarom. Nick bleek op een ondieper stuk met een mosselbank te hebben gevist. Ik heb hem inderdaad een tros mosselen omhoog zien halen. En de man bevestigde dat ik op deze locatie aan de plas met de vaste hengel niet goed heb gezeten. Hij wees aan waar wel, wanneer wel en niet meer en nog veel meer.

Toen wij aankwamen zat deze man er nog niet en ook de twee andere mannen niet. Ongevraagd krijg je geen advies, maar als je erom vraagt dan levert dat een schat aan informatie op die erg waardevol is voor dergelijk voor ons onbekend water. Je hebt immers keuze waar te vissen, in tegenstelling tot op een gelote plek tijdens een wedstrijd op een kanaal.  Moraal van het verhaal: niet (wellicht nooit?) afgaan op wat Rob zegt. Beter is advies vragen aan vissers met meer ervaring op het bewuste water.

Het was een leerzame ochtend.