Verslag 26 juli 2025 Amstel-Drecht

Zaterdag 26 juli 2025, Amstel-Drecht. Over deze locatie wat verduidelijking. Het is aan (en in) de Amstel bij Nieuwveen. Het laatste stukje van de Amstel, voordat deze na de sluis overgaat in de Drecht (rechtsaf) en het Aarkanaal (linksaf). Het leek daar een perfecte ochtend te worden met naast mij crack Hans W. en ik op de staartplek. Komt de heer Mierlo even buurten en gaat op ongeveer 100 meter afstand van mij zitten. Nou, zowel Hans W. als de heer Mierlo van De Wassenaarse Hengelsportvereniging lieten voor mij nauwelijks een visje door hun barrière. En de heer Mierlo leek mij in de vroege ochtend nog wel een aardige man. Henk H, had hem verteld dat wij in de Nauernasche Vaart vissen. Was het maar zo’n feest, achteraf gezien. Of Henk H. moet je met een korreltje zout nemen, of hij wilde de heer Mierlo op een dwaalspoor zetten. Ik denk er het mijne van.

Het was bij mij bij de start van de wedstrijd een paar keer beet maar niks vangen en vervolgens was het stil. Heel erg lang stil, zeker wel een uur lang. Ik probeerde van alles, ook slepen loslaten en ineens na zo twee voorns te hebben gevangen, dacht ik ‘yes, een brasem!’ Dobber ging langzaam onder en aan de weerstand voelend bij het inhalen kon het niet missen. Helaas kwam er geen brasem maar een tak in mijn schepnet. Eigenlijk had ik die moeten laten meewegen. Ik ving de tak immers eerlijk van de bodem en in het reglement staat niet dat een tak niet meetelt. Misschien dat er ook een prijs ter beschikking kan worden gesteld voor de grootste tak? Ik maak goede kans daarop en sta voorlopig bovenaan in het klassement met mijn tak van zeker 70 cm.

Omdat ik ‘op staart’ zat moest ik in de pauze de RVS plaatsnummers verzamelen en wegbrengen naar het midden van het parcours. Onderweg was het, een enkeling (lees: natuurlijk Hans W.) daargelaten, vooral klagen, klagen en nog eens klagen. De aanhangwagen in ongeveer het midden waar ik pauze hield was dan ook de KLAAGKAR. De Klaagmuur in  Jeruzalem was er niks bij. Rob klaagde het hardst, maar dan  van achteren, met een scheet zo hard dat de lak van mijn koffiebeker sprong. Zie de foto ervan als bewijs.

Na de pauze werd het er niet beter op en het eindsignaal van de fluit van Mario (ik weet, dat klinkt gek) voelde voor mij als een verlossing. We pretenderen een hengelSPORTvereniging te zijn, maar wat is er voor sport aan? Oké, om een wedstrijd te winnen is wat kennis en kunde wel handig, maar de vis beslist of ze wil azen én ze moeten aanwezig zijn. Volgens Wiggert op deze locatie vooral in het voorjaar. Bij een echte sport heb je zelf alle invloed op je resultaat, bij vissen is het de vis die medebepalend is. Wellicht beter om hengelvereniging te gaan heten? Wat vinden jullie?

De kosteninvestering en inspanning is het resultaat vaak niet waard. Lokvoer, meerdere soorten aas, materiaal. Deze wedstrijd door mij zelfs de allerbeste kronkelende maden uit de bak selecterend (wat zeker niet meevalt) ten spijt: de vissen waren er niet of wilden niet azen. Of,….. was het de heer Mierlo van de Wassenaarse Hengelsportvereniging die ons ‘saboteerde’ als een man met een missie? Met de sluis aan de ene kant, incidenteel wat visjes bij het schutten doorlatend en aan de andere kant de heer Mierlo, zaten we ingeklemd als ratten in de val.

De foto’s ter illustratie van deze ‘enerverende wedstrijd. Met 1940 gram, exclusief de tak werd ik in vak 2 5^e. Kees werd in vak 1 met 1550 gram 3^e, nou dat gewicht zegt wel iets over de vangsten en hij had uit verveling al zijn koffie kunnen opdrinken. Cees Infra was hem voor de prijsuitreiking al gesmeerd. Iets over zijn vrouw was jarig. Jaja, hij kon de uitslag waarschijnlijk niet aan en niet aanhoren met zijn 0 gram. En hij heeft nog wel zo zijn best gedaan. ‘Maar ja, er waren er helaas meer die op de 0 zijn gebleven.

Tot slot de schoenen van Jan, zie de foto ervan. Nieuwe schoenen kunnen er niet vanaf, want de centjes ervoor zitten waarschijnlijk in zijn fraaie nieuwe auto. Maar ik vraag het mij oprecht af wat Jan behalve vissen in zijn vrije tijd doet waardoor zijn schoenen zo slijten. Dat is niet van het vissen. Mijn fantasie gaat met me op de loop en er dringen zich beelden op die ik liever niet zie.

De foto’s:

1. De locatie
2. Hans, ook in 2025 weer op koers richting clubkampioen
3. Mijn te rustige stek
4. Bij de klaagkar
5. Bewijs van mijn Met Rob, de oorzaak, lachend op de achtergrond
6. Dé tak. Een deel ervan, want er brak wat vanaf
7. Wiggert gewichtig doende
8. Zijn vangst, 2,7 kg. Niet 270 kg
9. De Schoenen van Jan
10. Kees zijn koffie was op
11. Toch nog de 3^e plaats voor Kees. Dat had hij niet verwacht
12.