Verslag West Graftdijk 23 augustus 2025

Klagers hebben geen nood.

Zaterdag 23 augustus stond een wedstrijd in de Nauernasche Vaart op het programma, maar daar zou volgens Willem zijn gebaggerd. Gerard regelde snel een alternatief, het Noord-Hollands kanaal bij West-Graftdijk. De Coentunnel naar het noorden is nog afgesloten, dus ontstond er in de app-groep paniek. Het was volgens Cees ook Sail in IJmuiden. Er leiden meer wegen naar Rome en dus ook naar West-Graftdijk en van Sail geen last. De schepen lagen in Amsterdam en de sail-out was pas een dag later op zondag. Sjoerd jr ging zich er vanaf zijn vakantieadres ook nog mee bemoeien. Ik snoerde hem subtiel de mond. Subtiel, want ik moet hem te vriend houden. Sjoerd is onze master chef tijdens de barbecue-wedstrijd in september én zijn oliebollen wil ik met Oud & Nieuw ook niet missen.

Hans, onze gewoonlijke leider in de HSV Rijnsburg file, raakte in paniek. Behalve vissen en mooie foto’s maken is hij kennelijk niet zo goed in navigeren. Als excuus gaf hij aan dat zijn navigatiesysteem is verouderd. Ik ook Hans, maar mijn navigatiesysteem is up-to-date. Ik bood dan ook aan om voor hem te rijden tot hij weer op de voor hem bekende route zou rijden. Nick, met slechts enkele dagen zijn rijbewijspasje op zak, wilde ook wel voorop rijden. Nou, Nick, laat mij de kudde maar leiden. Vader Nico gaf aan het daarmee eens te zijn. Hij wilde dat ik voor Rob (?) zou rijden, of bedoelde hij voorop? En zo geschiedde, aan mij de grote eer. Tot slot ging Rob in de app nog even onnodig paniek zaaien, want De Arnoud zou er vissen. Zij vissen bij Oost Graftdijk en wij bij West, Rob. Een wereld van verschil, bijna dan.

Het leiden van de kudde ging mij goed af. Althans, ik heb geen klachten gehoord. De cruise control en het navigatiesysteem aan en gaan. Een klein rondje van de zaak moest ik maken bij de laatste rotonde. Die muts uit het systeem zei dat ik de tweede afslag moest nemen. Op het scherm zag ik iets te laat dat ik de eerste afslag moest nemen.

Mario was de plekken nog aan het uitzetten toen we aankwamen. Ik zat naast Rob die op stek tien plaatsnam. Eigenlijk begon bij Rob een soort niet bestaand Noord-West Graftdijk, in de verte konden we West om de hoek nog zien liggen. Op de hoek naast Rob zaten karper vissers tussen onze vakken. Door de grote afstand tot nummer negen kun je wel stellen dat we met vak twee op een eigen parcours zaten, met Rob op kop. Rob was desondanks niet blij en liep te klagen. Ze (lees: Mario en Gerard) hadden volgens hem bij het uitzetten dit en ze hadden dat….. Nou, na de wedstrijd had hij helemaal niks te klagen. Klagers hebben geen nood. Hij werd ruim eerste met meer dan 17 kg, terwijl de nummer twee 10 kg minder ving. Nou, ik helaas nog minder dan dat, want Rob versperde met zijn lijnen de vis om naar mijn stek te zwemmen. Op staart zat Kees de meeste vissen tegen te houden voor de rest die als een sardientje in blik ingeklemd zaten.

Ik ving na het startsignaal een hele tijd niks en zag lijdzaam toe dat Rob maar zat te halen. Hij ving tussendoor ook nog een snoekbaars. Rob had het helemaal naar zin met rondscharrelende kippetjes bij hem. Geen menselijke vrouwelijke fans, maar echte kippetjes van het erf achter hem die de weg overgestoken waren. “Kippie, kippie, kippie”, hoorde ik hem steeds liefkozend en lokkend roepen. En hij zat ze ook te voeren, zijn ‘vriendinnetjes’. Hij had de tijd van zijn leven. De lolbroek nam ook de vissen in de maling, zo zei hij. Hij zette zijn pet achterstevoren, zodat de vissen zouden denken dat hij weggaat.  Een oude grap met een baard waar Mario jaloers op zou zijn. Of een grap met een snor waar Willem jaloers op zou zijn.

Van de rest weet ik niet veel. Dat was te ver weg voor mij. Huig heeft de uitslagen al op de website gezet, voor wie het wil nakijken. Ik heb niet de behoefte om het na te kijken, niet echt een uitslag om blij mee te zijn. Maar, ondanks alle ellende heb ik het wel naar mijn zin gehad. Ik ving welgeteld één brasem. Op dezelfde plek dacht ik er nog een te vangen toen mijn dobbertje langzaam onderging. Helaas bleek het opnieuw een tak te zijn. Morgen ga ik in mijn eentje vissen en heel erg veel vangen. Geen last van vissen tegenhouders naast mij. Maar ook wel eenzaam en niet zo gezellig. Ook al vang ik tijdens de wedstrijden dit jaar niet zo goed, de gezelligheid met elkaar is goud waard. Dit verslag teruglezend heb ik wel heel veel over Rob geschreven. De volgende keer is een ander naast mij de lu. de pineut. En nu maar hopen dat het niet opnieuw Rob zal zijn. Ach, op zich is hij wel gezellig.

Tot de volgende wedstrijd over 2 weken in de Ringvaart bij Schiphol Oost. Als ze daar niet ook gaan baggeren.